e-Περιοδικό Επιστήμης & Τεχνολογίας

e-Journal of Science & Technology, (e-JST)

 

Information given to Greek Patients and their Relatives

by Health Care Workers

Pantelis Charalambous1, Christos Klisiaris2, Georgia Aga3

 

1 Social Worker MSc   Primary  Health Care  

    e-mail: thesp_pcharal@yahoo.gr /   thesp_pcharal@hotmail.gr

    Mauroudi  Igoumenitsa  Thesprotia  46100   GREECE  Tel: 6946533092/26650 41646

     2.   Nurse, MSc Primary Health Care, Laboratory Fellow of Nursing Department TEI of Larisa,

E. Kotsoni 2, Larisa, 41222, GREECE  Tel: 6944986666.  E-mail:   chrisklisiaris@yahoo.gr.

  3  Doctor of General  medicine,  in Health Centre Ellasona Larisa.

      E. Kotsoni 2, Larisa, 41222, GREECE  Tel: 6944986666

University of Thessaly medical school Primary health care 2008

 

Summary

Background: Nowadays, there is a growing patient demand for better provision of information by healthcare staff, which will enable them to participate more fully in the management of their health problems. However, there appears to be a major inadequacy in the provision of information by the healthcare staff which may be due to lack of appropriate training or other factors. An evaluation of the quality of information in a given population will allow us to understand better the current situation and to offer suggestions for the improvement of our healthcare system.

 Study Aim: We aimed to study the impressions of Greek patients regarding the information they had received on their health problems from healthcare staff and from other sources, as well as their degree of satisfaction with the provision of this information.

 Method: 181 patients (91 inpatients and 90 outpatients) in six different settings (hospitals and health centers) completed an anonymous, structured questionnaire about sources of information, adequacy of time for the provision of information, and the degree of satisfaction derived from this information.

 Results: 78% of the patients stated that they received information on the treatment of their illness; the corresponding figures for information on the cause, the necessary medical investigations and the future course of their illness were around 50%. Only 8.8% stated that they had been informed about all these aspects. 40% of the patients felt that the time allowed for information was insufficient or borderline. The main source of information was either the hospital doctor (71%) or the family doctor (37.5%). 49.7% of the patients reported that they often or fairly often considered changing doctor due to poor cooperation or insufficient information. 64% believed that in case of a severe illness the doctor should inform the patient first (with or without the family) and only 2.2% believed that only the family should be informed, without knowledge of the patient. In addition, the majority of the patients expressed the wish to participate in decisions on health issues which concern them. 77.9% of the patients expressed a preference for oral information with or without additional resources (e.g. leaflets).

 Conclusions: The study population seemed to have received a moderate amount of information by the medical staff. In many cases their degree of satisfaction with the information received was disproportionately low compared with their demands and expectations. In many cases the patients would like their doctor to spend more time with them and to offer additional forms of information in addition to the usual oral guidance. The doctor is the main source of information, and he/she bears the main responsibility to satisfy these needs. There is continuing participation of the family in the treatment process; however, the patients' need for more involvement in decision-making regarding their health and in the treatment process is also obvious.

 

 Keywords: information, informed patient, communication, treatment process, communication skills, doctor-patient relationship.

 

  

Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΤΟΥΣ

ΑΠΟ ΤΟ ΙΑΤΡΟΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

 

Παντελής Χαραλάμπους1, Κλεισιάρης Χρήστος2, Αγά  Γεωργία3 

 1. Κοινωνικός Λειτουργός ΤΕ, «MSc Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας»

e-mail: thesp_pcharal@yahoo.gr      thesp_pcharal@hotmail.gr 

Μαυρούδι Ηγουμενίτσας Τ.Κ 46100 Τηλ: 2665041646,6946533092.

 2.Νοσηλευτής ΤΕ- «MSc Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας»

 Εργαστηριακός Συνεργάτης του τμήματος Νοσηλευτικής του ΤΕΙ Λάρισας. 

Ε. Κοτσώνη 2, Λάρισα, Τ.Κ 41222, Tηλ: 6944986666.  E-mail:   chrisklisiaris@yahoo.gr.

3. Ιατρός Γενικής Ιατρικής Κέντρου Υγείας Ελλασόνας  Λάρισα, Ε. Κοτσώνη 2, Λάρισα, Τ.Κ 41222, Tηλ: 6944986666.

Ιατρική  Θεσσαλίας, Τμήμα «Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας» 2008

                                                       

 

 ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Υπόβαθρο: Στην εποχή μας διατυπώνεται όλο και περισσότερο το αίτημα για καλύτερη ενημέρωση των ασθενών από το προσωπικό υγείας, με σκοπό την βελτίωση της συμμετοχής τους στην αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας που τους απασχολούν. Παράλληλα όμως διαπιστώνεται μια σημαντική ανεπάρκεια πληροφόρησης από την πλευρά του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού, που μπορεί να οφείλεται είτε στην έλλειψη κατάλληλης εκπαίδευσης είτε σε άλλους παράγοντες. Η αξιολόγηση του βαθμού ενημέρωσης σε έναν πληθυσμό κρίνεται απαραίτητη για την καλύτερη κατανόηση της τρέχουσας κατάστασης και την διατύπωση προτάσεων για βελτίωση του υγειονομικού μας συστήματος.

Σκοπός: Θελήσαμε να εξετάσουμε τις εντυπώσεις Ελλήνων ασθενών για την ποιότητα της ενημέρωσης που είχαν για τα προβλήματα της υγείας τους από το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό και από άλλες πηγές, καθώς και τον βαθμό ικανοποίησής τους από την ενημέρωση αυτή.

Μέθοδος:  181 ασθενείς (91 νοσηλευόμενοι  και  90 ασθενείς εξωτερικών ιατρείων)  σε έξη διαφορετικούς χώρους (νοσοκομεία και κέντρα υγείας) συμπλήρωσαν ένα ανώνυμο, δομημένο ερωτηματολόγιο που εξέταζε τις πηγές πληροφόρησης, την επάρκεια του χρόνου ενημέρωσης και τον βαθμό ικανοποίησης των ασθενών από την ενημέρωση αυτή.

Αποτελέσματα  Το 78% των ασθενών δήλωσε ότι είχε λάβει πληροφορίες για τη θεραπεία της νόσου, ενώ τα ποσοστά για την αιτία, τις αναγκαίες εξετάσεις και τη μελλοντική πορεία της νόσου ήταν περίπου 50%. Μόνο 8,8% δήλωσε ότι είχε ενημερωθεί για όλα αυτά τα στοιχεία. Το 40% των ασθενών θεώρησε ότι ο χρόνος ενημέρωσης ήταν ανεπαρκής ή οριακός. Κύρια πηγή ενημέρωσης ήταν ο γιατρός, νοσοκομειακός (71%) ή οικογενειακός (37,5%). Το 49,7% των ασθενών ανέφερε ότι συχνά ή αρκετά συχνά σκέφθηκε να αλλάξει θεράποντα ιατρό λόγω κακής συνεργασίας ή ελλιπούς ενημέρωσης. Το 64% πιστεύει ότι σε περίπτωση σοβαρής νόσου ο ιατρός θα πρέπει να ενημερώσει πρώτα τον ασθενή (με ή χωρίς την οικογένεια) και μόνο 2,2% πιστεύουν ότι πρέπει να ενημερωθεί μόνο η οικογένεια, χωρίς συμμετοχή του ασθενούς. Επίσης οι ασθενείς στην πλειοψηφία τους επιθυμούν να συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων για θέματα υγείας που τους αφορούν. Το 77,9% των ασθενών εκδηλώνει προτίμηση για την προφορική πληροφόρηση, με ή χωρίς συνοδά μέσα (π.χ. έντυπα).

Συμπεράσματα: Ο πληθυσμός της μελέτης φάνηκε να έχει λάβει μια μέτριου επιπέδου ενημέρωση από το ιατρικό προσωπικό. Ο βαθμός ικανοποίησης από την πληροφόρηση ήταν πολλές φορές δυσανάλογα χαμηλός σε σχέση με τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες του. Πολλές φορές οι ασθενείς θα ήθελαν από τον ιατρό τους να τους διαθέσει περισσότερο χρόνο, καθώς και νέες μορφές ενημέρωσης πέρα από την συνήθη προφορική καθοδήγηση. Κύρια πηγή ενημέρωσης είναι ο γιατρός, και σ’ αυτόν ανήκει το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης για την ικανοποίηση των αναγκών αυτών. Η συμμετοχή της οικογένειας στην θεραπευτική διαδικασία δεν παύει να υπάρχει, αλλά διαφαίνεται η επιθυμία των ασθενών να συμμετέχουν περισσότερο στη λήψη αποφάσεων για την υγεία τους και στη θεραπευτική διαδικασία. 

 

Λέξεις κλειδιά: ενημέρωση, πληροφόρηση, ενημερωμένος ασθενής, επικοινωνία, θεραπευτική διαδικασία, επικοινωνιακές δεξιότητες, σχέση ιατρού-ασθενούς. 

 

[return]